The Librarian's Comic Strip of the Month

Ένα Αρχείο του Μέλλοντος : Twitter Archive by Library of Congress

"How the Library of Congress is building the Twitter archive"

άρθρο της κας Audrey Watters 

στον διαδικτυακό τόπο oreilly.com

Τον Απρίλιο του 2010 το Twitter ανακοίνωσε ότι παραχωρεί στην Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, το αρχείο με τα δημόσια tweets. Κάθε tweet από το 2006, εποχή ίδρυσης του Twitter, θα διαφυλαχθεί. Η παραχώρηση του δημόσιου αρχείου στην Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου μπορεί να είναι εν μέρει μια συμβολική πράξη, μια προσπάθεια αναγνώρισης της πολιτιστικής σημασίας του Twitter. Εξάλλου από την εποχή που έγινε η ανακοίνωση παραχώρησης του αρχείου, αρκετές σημαντικές ιστορικές στιγμές έχουν ήδη καταγραφεί μέσω του Twitter, πχ. το πρώτο tweet από το διάστημα, το πρώτο tweet του Barack Obama ως Προέδρου της Αμερικής, η είδηση του θανάτου του Michael Jackson. Με το πέρασμα του χρόνου έχει αυξηθεί το ενδιαφέρον της ιντερνετικής κοινότητας και των ερευνητών, για τα tweets.


Συνέπεια αυτών ήταν, η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου να κατακλυστεί από ερωτήματα ερευνητών για το πότε και το πώς θα γίνει προσβάσιμο το υλικό του αρχείου του Twitter. Αιτήματα που ίσως ενισχύθηκαν από τις αλλαγές που έκανε το Twitter, στο API and firehose access.


Όμως η διαχείριση και διάθεση ενός αρχείο όπως αυτό του Twitter είναι μια πολύπλοκη και δύσκολη διαδικασία ακόμα και για μια Βιβλιοθήκη όπως αυτή του Κογκρέσου. Πρόκειται για ένα πρωτοποριακό έργο, που αποτελεί πρόκληση στον τομέα της αρχειοθέτησης ψηφιακών δεδομένων αυτού του είδους.   


Αξίζει να αναφερθεί εδώ, ότι η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου έχει ως σύμμαχο στο έργο της την σχεδόν δεκαετή εμπειρία της στον τομέα της διατήρησης και διάθεσης ψηφιακού υλικού π.χ. από το 2000 αρχειοθετεί ιστοσελίδες από τις αμερικανικές προεκλογικές εκστρατείες για την Προεδρεία και το Κογκρέσο - web αρχεία έκτασης μεγαλύτερης των 200 terabytes -. Διαθέτει επίσης εκατοντάδες terabytes ψηφιοποιημένων εφημερίδων, αλλά και petabytes δεδομένων από άλλες πηγές, όπως κινηματογραφικά αρχεία και υλικό από το Folklife Center. Κατ επέκταση και το αρχείο του Twitter εμπίπτει στο ήδη υπάρχον πεδίο διατήρησης ψηφιακού υλικού, που διαθέτει και αναπτύσσει η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. Η κυρία Martha Anderson, επικεφαλής του National Digital Information Infrastructure and Preservation Program (NDIIP), της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου, αναφέρει χαρακτηριστικά ότι παρά τη μακρά εμπειρία στο τομέα των ψηφιακών αρχείων η Βιβλιοθήκη “felt pretty brave about taking on Twitter".

Αυτό που κάνει το όλο εγχείρημα δύσκολο, δεν είναι μόνο το μέγεθος του αρχείου αλλά και  σύνθεσή του, καθώς αποτελείται από δισεκατομμύρια και δισεκατομμύρια και δισεκατομμύρια ετερόκλιτων tweets. Την περίοδο που η δωρεά ανακοινώθηκε πέρυσι, δημιουργούνταν περίπου 50 εκατομμύρια tweets ανά ημέρα, ενώ όταν το Twitter γιόρταζε τα 5α γενέθλια του, πριν από μερικούς μήνες, ο αριθμός αυτός έχει αυξηθεί σε περίπου 140 εκατομμύρια tweets την ημέρα. Τα δεδομένα - tweets εξακολουθούν να παράγονται συνεχώς και ο αριθμός τους όλο και μεγαλώνει. Η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου έχει πρόσβαση μέσω Gnip, στα real-time και στα ιστορικού χαρακτήρα tweets.


Κάθε tweet αποτελεί ένα αρχείο JSON, που περιέχει πολύ μεγάλο αριθμό μεταδεδομένων, εκτός από το καθεαυτό περιεχόμενο του κάθε tweet (ημερομηνία, ώρα, αριθμό followers, ημερομηνία δημιουργίας λογαριασμού, geodata κλπ). Το επίπεδο δυσκολία ανεβαίνει αν σε όλα αυτά ληφθεί υπόψιν ότι πολλά tweets περιέχουν URLs, γεγονός που έχει οδηγήσει την Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου σε συζητήσεις με πολλούς από τους παρόχους URLs, καθώς και με το Internet Archive και το 301works project, για να επιτραπεί η “χαρτογραφηση” αυτών των URLs


Όπως έχουν τα πράγματα, η κυρία Anderson πιστεύει ότι “they won't be crawling all these external sites and end-points”, αν και προσθέτει ότι το μεγάλο όραμα για το μέλλον είναι όλα αυτά τα δεδομένα - όχι μόνο της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου αλλά και άλλων τεχνολογικών και πολιτιστικών ιδρυμάτων - να συνδέονται μεταξύ τους. Ο σχεδιασμός της Βιβλιοθήκης δεν προβλέπει τη δημιουργία κάποιου καταλόγου όλων αυτών των tweets και το σχετικών δεδομένων, αλλά την ευρετηρίαση του υλικού ώστε οι ερευνητές να έχουν άμεση και ουσιαστική πρόσβαση σε αυτό.


Αυτό απαιτεί μια σημαντική τεχνολογική ανάπτυξη εκ μέρους της Βιβλιοθήκης, ώστε να δημιουργηθεί η απαραίτητη υποδομή και τα αποτελεσματικά εργαλεία, με προτεραιότητα την επεξεργασία των δεδομένων σε πεδία - τομείς που ερευνητές ζητούν πρόσβαση άμεσα και επίμονα. Προς αυτήν την κατεύθυνση έχει δημιουργηθεί μαι δια-τμηματική ομάδα - επιτροπή με σκοπό την διερεύνηση και καταγραφή των αναγκών των ερευνητών σε σχέση με το υλικό. Επιπλέον πρέπει να καθοριστούν με ακρίβεια οι προσδοκίες αναφορικά με τα κριτήρια και τις παραμέτρους των μηχανισμών αναζήτησης πχ. high-bandwidth, high-computing-power.     


Το έργο γενικά σε μεγάλο βαθμό βρίσκεται υπό σχεδιασμό και κατασκευή και οι αρμόδιες ομάδες - επιτροπές της Βιβλιοθήκης συγκρίνουν και μελετούν τις δυνατότητες διαφόρων open source τεχνολογιών, προκειμένου να επιλεχθεί και να αναπτυχθεί το πιο κατάλληλο για την αποθήκευση, διαχείριση και αναζήτηση του αρχείου του Twitter. Παρόλο που η απόφαση για το ποια εργαλεία θα χρησιμοποιηθούν, δεν έχει παρθεί ακόμα η Βιβλιοθήκη δοκιμάζει και πειραματίζεται με τα παρακάτω: Hive, ElasticSearch, Pig, Elephant-bird, HBase, και Hadoop.
 

Αυτό το καλοκαίρι πραγματοποιείται ένα πιλοτικό εργαστήριο στο οποίο συμμετέχουν μέλη της Βιβλιοθήκης και ερευνητές με στόχο την συνεργασία τους για την καταγραφή του Αρχείου και την προσβασιμότητα σ αυτό. Οι άνθρωποι του Project εκτιμούν ότι σε περίπου 5 μήνες θα φανούν τα πρώτα αποτελέσματα της όλης προσπάθειας. Αλλά ακόμα και τότε, η πρόσβαση στο αρχείο του Twitter θα περιοριστεί στους "known researchers", οι οποίοι θα πρέπει να πάρουν από τη Βιβλιοθήκη συγκεκριμένη έγκριση, έπειτα από συγκεκριμένες διαδικασίες. Σύμφωνα με την κυρία Anderson “Based on the sheer number of research requests, there are going to be plenty of scholars lined up to have a closer examination of this important cultural and technological archive”    

 

Ντοκιμαντέρ : Ψηφιακά Νεκροταφεία

Η ομάδα του Εξάντα το Σεπτέμβριο του 2007 παρουσίασε το ντοκιμαντέρ "Ψηφιακά Νεκροταφεία".

Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ που θέτει το ερώτημα "Αλήθεια… Που πάει ο υπολογιστής σου όταν πεθάνει;" και στα 50 λεπτά της διάρκειας του δίνει μια αποκαλυπτική απάντηση.

Ίσως να μην γνωρίζατε ότι ο υπολογιστής σας περιέχει στο εσωτερικό του ουσίες τοξικές και καρκινογόνες, όπως μόλυβδο, φώσφορο, κάδμιο, βάριο, βηρύλλιο εξασθενές χρώμιο και υδράργυρο. Μόνο μια έγχρωμη οθόνη περιέχει κατά μέσο όρο 1,8-3,6 κιλά  μόλυβδου που μπορούν να διοχετευτούν στο περιβάλλον, αν αυτή καταλήξει στην χωματερή.

Έτσι όταν το αγαπημένο μας PC πάψει να λειτουργεί, μετατρέπεται σε ένα επικίνδυνο ηλεκτρονικό απόβλητο που χρειάζεται ανακύκλωση με αυστηρές προδιαγραφές.

Όμως, οι ανεπτυγμένες χώρες, αντί να διαχειριστούν οι ίδιες τα ηλεκτρονικά τους σκουπίδια, βρίσκουν φτηνότερο να τα εξάγουν στις φτωχότερες. Υποχρεώνουν έτσι εκατομμύρια ανθρώπους να επιλέξουν την δηλητηρίαση έναντι ενός δολαρίου την ημέρα για να ξεφύγουν από την πείνα και την απόλυτη φτώχια. Ταυτόχρονα η θάλασσα, τα ποτάμια, το έδαφος και ο αέρας του πλανήτη μολύνονται ανεπανόρθωτα, υπονομεύοντας την ζωή όλων μας.

Κάθε χρόνο, έως και 50 εκατομμύρια τόνοι ηλεκτρονικών αποβλήτων φορτώνονται σε κοντέινερ και εξάγονται στην Κίνα,  ώστε να ανακυκλωθούν και να επανενταχθούν στην αλυσίδα παραγωγής ως πρώτη ύλη. Εκεί το κόστος, είναι ως και τριάντα φορές χαμηλότερο απ' ότι σε ένα σύγχρονο κέντρο της Ευρώπης, της Αμερικής ή της Ιαπωνίας και το σημαντικότερο, τα μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος πολύ πιο «χαλαρά».

Η πόλη Γκουιγιού στην Καντώνα της Νότιας Κίνας είναι ίσως το μεγαλύτερο νεκροταφείο ηλεκτρονικών υπολογιστών του πλανήτη. Εδώ καταλήγουν κάθε ημέρα λαθραία, χιλιάδες υπολογιστές όπου τεμαχίζονται, πλένονται σε όξινα λουτρά και καίγονται για να αποσπαστούν τα πολύτιμα υλικά που περιέχουν όπως χρυσός, ασήμι, χαλκός, γυαλί και φυσικά πλαστικό.

Όλη η πόλη μοιάζει με μια τεράστια ψηφιακή χωματερή. Πάνω της στρατιές εξαθλιωμένων εργατών, άντρες γυναίκες και ανήλικα παιδιά έχουν στήσει μικρές παράγκες σχηματίζοντας νέα χωριά. Οι περισσότεροι είναι εσωτερικοί μετανάστες που παράτησαν τα σπίτια και τη γη τους στην επαρχία και ήρθαν να δουλέψουν στην νέα κερδοφόρα βιομηχανία προς 1,50 δολάριο την μέρα. Από την Ανατολή έως τη Δύση, μαζεύουν καλώδια, σφυροκοπούν εκτυπωτές, σπάνε οθόνες, καίνε πλακέτες και ξεχωρίζουν τσιπς με γυμνά χέρια. Η πρωτόγονη διαδικασία θανάτωσης του μηχανήματος-φετίχ του σύγχρονου δυτικού κόσμου, απελευθερώνει βαριά μέταλλα που εισχωρούν στην τροφική αλυσίδα και προκαλούν τον θάνατο. Ο ενταφιασμός των υπολογιστών μολύνει το έδαφος και το νερό των ποταμών με κάδμιο, υδράργυρο, χρώμιο, κοβάλτιο, κάδμιο. Ο αέρας αναδύει μια βαριά χημική οσμή

«Για τα χρήματα οι άνθρωποι κατέστρεψαν αυτή την περιοχή», λέει ο Λι Τζιτσούν ένας από τους χιλιάδες εργάτες. «Το περιβάλλον είναι πολύ άσχημο. Όταν περπατάς βλέπεις γύρω σου μόνο σκουπίδια. Γι' αυτό και οι άνθρωποι αποκαλούν την Γκουιγιού «Πόλη των Σκουπιδιών». Όταν δουλεύεις στη μάντρα ο αέρας είναι πολύ μολυσμένος και σίγουρα βλάπτει την υγεία σου. Αλλά εγώ βρίσκομαι πολλά χρόνια εδώ και το έχω συνηθίσει.»

Ο Κου, το τοπικός γιατρός προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις δεκάδες ασθένειες που πλήττουν τον πληθυσμό με φτηνά φάρμακα της δυτικής ιατρικής και με παραδοσιακά βότανα.


«Οι παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος είναι στα ύψη», λέει. «Πολύ συχνά ο κόσμος υποφέρει από φυματίωση. Αλλά και από καρκίνο του συκωτιού, καρκίνο του στομάχου, καρκίνο του οισοφάγου, καρκίνο του λάρυγγα, ο οποίος είναι μια συνηθισμένη αρρώστια σε αυτή την περιοχή.»

Ο ανεπτυγμένος μας δυτικός πολιτισμός φροντίζει να σπρώχνει στα κρυφά τα τοξικά του απόβλητα κάτω από το φτηνό χαλί των υπό-ανάπτυξη χωρών.

Παρά το γεγονός ότι η διεθνής Συνθήκη Μπάσελ απαγορεύει την εξαγωγή επικίνδυνων αποβλήτων από τις πλούσιες στις φτωχές χώρες, οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία (δηλαδή τα πιο τεχνολογικώς ανεπτυγμένα έθνη) έχουν αρνηθεί να την υπογράψουν. Αλλά και από την Ευρωπαϊκή Ένωση που έχει επικυρώσει την συνθήκη, φεύγουν διαρκώς φορτία προς την Κίνα παράνομα. Σε ελέγχους που έγιναν τον Φεβρουάριο του 2007 σε λιμάνια και οδικές αρτηρίες της Ευρώπης εντοπίστηκαν 84 λαθραία φορτία επικίνδυνων ηλεκτρονικών αποβλήτων.

Την ίδια ώρα οι κινέζικες αρχές εθελοτυφλούν παρά το γεγονός ότι η χώρα έχει απαγορεύσει την εισαγωγή της ηλεκτρονικής μας σαβούρας με νόμο από το 2002.

Ο λόγοι είναι δύο: Εκατομμύρια άνθρωποι επιβιώνουν από την ανακύκλωση, ενώ οι κρατικοί αξιωματούχοι χρηματίζονται για να κάνουν τα στραβά μάτια.

Οι μεγάλες πολυεθνικές κατασκευής ηλεκτρονικών υπολογιστών γνωρίζουν καλά τις επιπτώσεις που έχουν τα προϊόντα τους στον άνθρωπο και το περιβάλλον. Άλλωστε ήταν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι τους, που την δεκαετία του 70 στη Silicon Valley, έπεσαν πρώτοι θύματα των τοξικών ουσιών, εμφανίζοντας καρκίνους διαφόρων μορφών.

Οι οικολογικές οργανώσεις πιέζουν ώστε οι κατασκευάστριες εταιρείες να φτιάξουν οικολογικούς υπολογιστές χωρίς τοξικές ουσίες και το σημαντικότερο να είναι υπεύθυνες για τον πλήρη κύκλο ζωής του προϊόντος που πουλάνε.

«Όταν ο υπολογιστής γίνει ένα άχρηστο σκουπίδι», λέει ο κ. Πίνγκ διευθυντής της Κινέζικης GreenPeace, «θα πρέπει να τον πάρουν πίσω να τον ανακυκλώσουν και να διαχειριστούν τις τοξικές ουσίες. Αυτό το σύστημα δίνει ένα κίνητρο στις εταιρείες να βάλουν περισσότερα χρήματα στην έρευνα «καθαρής» τεχνολογίας καθώς έτσι θα πληρώνουν λιγότερα όταν το προϊόν κλείσει τον κύκλο του. Δεν θα έχουν να διαχειριστούν τοξικές ουσίες, κάτι το οποίο κοστίζει πολύ.»

Μόνο στις ΗΠΑ, 315 εκατομμύρια υπολογιστές είναι ήδη, ή θα θεωρηθούν σύντομα, απαρχαιωμένοι. Το 2009, ο τζίρος της παγκόσμιας αγοράς των ηλεκτρονικών αποβλήτων αναμένεται να αγγίξει τα 11 δισεκατομμύρια δολάρια. Έως το 2010 η ποσότητα των ηλεκτρονικών αποβλήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα φτάνει τα 12 εκατομμύρια τόνους ετησίως.

Ο "Εξάντας" ακολούθησε την διαδρομή της στρεβλής ανάπτυξης που δολοφονεί ανθρώπους στον τρίτο κόσμο και υπονομεύει το μέλλον του πλανήτη. Από την Silicon Valley, την Μέκκα της υψηλής τεχνολογίας στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, ως την Κίνα της οποίας ολόκληρες επαρχίες, ζουν από την ανακύκλωση ηλεκτρονικών αποβλήτων με ενδιάμεσους σταθμούς, το Σιάτλ των ΗΠΑ και το Λονδίνο, κατέγραψε εικόνες που μόνο ευχάριστες δεν είναι. Ούτε για την Κίνα που ετοιμάζεται να δεχθεί σε λίγους μήνες «τη μεγάλη γιορτή του αθλητισμού και της ανθρωπότητας», τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ούτε για τον «ανεπτυγμένο» δυτικό μας πολιτισμό, που φροντίζει να σπρώχνει στα κρυφά τα τοξικά του απόβλητα, κάτω από το φτηνό χαλί των υπο-ανάπτυξη χωρών.

δείτε ελεύθερα το ντοκιμαντέρ εδώ

Βιβλιοθηκονόμοι Σουπερ-ήρωες

άρθρο του κ. Robert Hulshof-Schmidt 

που δημοσιεύτηκε στο Oregon Library Association Quarterly 

την Άνοιξη του 2008 

με τίτλο Look! Up in the Sky! It's a ... Librarian? 

Librarians in Comic Books

 

Εντάξει, το παραδέχομαι. Είμαι superhero junkie. Είμαι μεγάλος οπαδός της αλήθειας και του ευ αγωνίζεσθαι, και πάντα με γοήτευε η ιδέα ότι ένα (σχετικά) φυσιολογικό άτομο μπορεί να έχει μυστικές δυνάμεις, που το βοηθούν στην επίτευξη αυτών των ευγενών στόχων. Οι περισσότεροι από μας γνωρίζουν τον Bruce Wayne ή αλλιώς Batman (εκατομμυριούχο playboy), τον Peter Parker ή Spider-Man (φωτορεπόρτερ), τον Clark Kent ή αλλιώς Super-Man (δημοσιογράφο). Η συντριπτική πλειοψηφία των σούπερ ηρώων είναι είτε επιστήμονες είτε κοσμικοί. Άραγε υπάρχει χώρος στον κόσμο των σούπερ ηρώων και για τους βιβλιοθηκονόμους; Αξίζουν οι επαγγελματίες της πληροφόρησης μια θέση στην αναζήτηση της αλήθειας και της δικαιοσύνης; Η απάντηση είναι ναι υπάρχει χώρος αν και είναι σχετικά περιορισμένος και όχι ευρύτερα διαδεδομένος.

Η πιο διάσημη μασκοφόρος βιβλιοθηκάριος είναι Barbara Gordon. Την ημέρα είναι μια βιβλιοθηκάριος, κόρη του αστυνομικού επιτρόπου του Gotham City, αλλά τη νύχτα η Barbara φοράει το κουστούμι της δικαιοσύνης και ακούει στο όνομα Batgirl. Μας συστήθηκε στο Detective Comics #359 τον Ιανουάριο του 1967 και γρήγορα έγινε ένα δημοφιλές μέλος της οικογένειας του Batman. Επίσης, παρουσιάστηκε και στην τηλεόραση, στην τρίτη σεζόν της σειράς Adam West από την Yvonne Craig.)

Το 1988, η Barbara Gordon, φύλαξε τη στολή της, όταν πυροβολήθηκε από τον Joker και ακρωτηριάστηκε. Έπειτα ίδρυσε ένα εξελιγμένο (pre-internet!) δίκτυο υπολογιστών και καθιέρωσε τη νέα μυστική ταυτότητά της: Oracle. Τώρα υπηρετεί ως μεσίτης πληροφοριών για την κοινότητα των σούπερ ηρώων, βρίσκοντας απαντήσεις και ξεκλειδώνοντας  μυστικά για τους super-συναδέλφους της. Η Barbara υπήρξε πρωτοπόρος, ως η πρώτη ψηφιακή βιβλιοθηκονόμος. Είναι επίσης ένα σπάνιο παράδειγμα ενός σούπερ ήρωα με ειδικές ανάγκες, που καλύπτει τις ανάγκες της επιδέξια από ένα υψηλής τεχνολογίας αναπηρικό καροτσάκι.

Το 1980 στις σελίδες της Marvel Comics, εμφάνιστηκε και μια άλλη βιβλιοθηκάριος, η Xi’an “Shan” Coy Manh, μια Βιετναμέζα πρόσφυγας. Πρόκειται για μια μεταλλαγμένη υπερήρωα. Αρχικά ήταν μέλος της ομάδας "New Mutants" (στην ουσία πρόκειται για junior X-Men). Ως Κάρμα, η Shan υπήρξε η πρώτη αρχηγός της New Mutants.

Καθώς ο χαρακτήρας δεν είχε την αναμενόμενη απήχηση, σιγά σιγά εξοστρακίστηκε και εξαφανίστηκε για λίγα χρόνια. Η Shan επέστρεψε ως βιβλιοθηκάριος στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, όπου ήταν επίσης και σπουδαστής. Τελικά επέστρεψε στο Xavier Institute, ένα ιδιωτικό σχολείο, όπου οι μεταλλαγμένοι μαθαίνουν να χρησιμοποιούν τις δυνάμεις τους. Ο καθηγητής Charles Xavier (γνωστός και ως Καθηγητής Χ) μέντορας της την εποχή της New Mutants, την προσέλαβε ως βιβλιοθηκάριο για το σχολείο. Σε κοστούμια εποχής της, υπηρέτησε ως ηγέτης στον τομέα για μια ομάδα νέων μεταλλάξεων στο σχολείο. 


Αρκετοί άλλοι βιβλιοθηκονόμοι έχουν, κατά καιρούς, κάνει την εμφάνιση τους σε διάφορα κόμικς. Σχετική βιβλιογραφία έχει συντάξει ο κ. Steven M. Bergson

Επιπλέον κατά καιρούς έχουν δημιουργηθεί βιβλιοθηκονόμοι σουπερ-ήρωες για την προώθηση του έργου και των υπηρεσιών συγκεκριμένων βιβλιοθηκών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Super Librarian campaign, που ξεκίνησε η Δημόσια Βιβλιοθήκη New Jersey, το 2003. Η Super Librarian εμφανίστηκε σε ένα 30 δευτερολέπτων διαφημιστικό τηλεοπτικό spot, παροτρύνοντας ενθαρρύνοντας τους θεατές να επισκεφθούν τις τοπικές βιβλιοθήκες. Η καμπάνια είχε μεγάλη επιτυχία και ευρεία αποδοχή.

Τέλος αξίζει να αναφέρουμε την προσπάθεια που έγινε τον Απρίλιο του 1990, από την Preservation Graphics, η οποία κυκλοφόρησε δειγματοληπτικά σε 5σέλιδη έκδοση, το Adventures of the Incredible Librarian. Μια ιστορία με κωμικό προσανατολισμό. Το εξώφυλλο του κόμικ διαθέτει μια θυμωμένη μασκοφόρο η οποία έλεγε "Outrageous! Brittle, deteriorating paper! A most deadly threat to all of us!". Η ιστορία έχει ηρωίδα την βιβλιοθηκονόμο Maria Norlander-Martinez, η οποία συλλαμβάνει έναν βάνδαλο που σχίζει σελίδες από τα βιβλία της βιβλιοθήκης. Ήταν δίγλωσσο - αναποδογυρίζοντας το διάβαζες την ίδια ιστορία στα ισπανικά. Δυστυχώς η συγκεκριμένη προσπάθεια δεν είχε συνέχεια.

Βρισκόμαστε λοιπόν, σε αναμονή του επόμενου - της επόμενης superhero βιβλιοθηκονόμου.

Φωτογραφίζοντας τις δημόσιες βιβλιοθήκες των Η.Π.Α.

The very existence of libraries affords the best evidence that we may yet have hope for the future of man. T.S. Eliot

This project is a photographic survey of public libraries throughout the United States. There are over 17,000 public libraries in this country. Since I began the project in 1994 I have photographed hundreds of libraries in nineteen states. From Alaska to Florida and from New England to California the photographs show a vibrant, essential yet threatened system.

As a photographer I have committed my life work to investigating "the commons" - the things that we share as a nation - our environment, our infrastructure, our culture - the things that keep our society civil and working. For communities across the country, libraries offer free access to information and education, a sanctuary, and hope for the future.

Libraries are local but I chose to view this astonishing system as a whole. While each library has its own unique set of needs the nation-wide system of local libraries constitutes an important part of a healthy society. In the nineteenth century there was a strong correlation between the public library movement and the movement for public education. People understood that the future of democracy is contingent on an educated citizenry. They also felt that every citizen should have the right of free access to community-owned resources. These ideas coalesced into today’s public libraries which function as a system of non-commercial centers that help us define what we value and what we share.

Starting in San Francisco on June 24, 2011 my son Walker and I will be driving for seven weeks through 22 states photographing public libraries. The work from this journey will help complete my project. The money raised through Kickstarter will fund my travel and photography expenses. The completed work will become the basis for a future, large-scale Public Library book and a traveling exhibition.

After 17 years of research, the time for me to finish this project is now. Libraries are under attack today. During the Great Depression, not a single library was closed. Now, as wealth becomes concentrated in the hands of fewer people, what is left for the rest of us? No matter our political persuasions or cultural differences, libraries connect us all. This is our American Commons. Help keep it that way.

You can follow my progress on the road at Library Road Trip.

Ο σελιδοδείκτης του μήνα

Pablo Picasso
Οι κολυμβητές
1918

Βιβλιοπωλείο Μυθολογία