Λίγα λόγια για… «Το επάγγελμά μου»…

(πραγματικά λίγα, πολλά δεν χωράνε στις γραμμές του δικού μας ιστολογίου)

Ο λόγος που μέχρι σήμερα δεν είχαμε αναφερθεί στη συνέντευξη της κ. Κυριακοπούλου στο ΒΗΜΑgazino, με τίτλο «Το επάγγελμά μου», ήταν εσκεμμένος.

Ήταν και είναι πάγια η θέση μας να αποστασιοποιηθούμε  (τουλάχιστον ως blog) από μία (α-νόητη) διαχρονική διαμάχη ανάμεσα στους περισσότερους από αυτούς που ασχολούνται... με το επιστημονικό και επαγγελματικό σωματείο των ελλήνων βιβλιοθηκονόμων, όπως τουλάχιστον οι ίδιοι δηλώνουν. 

Σε αυτή τη διαμάχη έχουμε αποφασίσει ότι δεν θέλουμε να πάρουμε μέρος....

πολύ απλά:

γιατί θεωρούμε, ως βιβλιοθηκονόμοι, ότι ποτέ, όσο τουλάχιστον εμείς το γνωρίζουμε, δεν κάλυψε τις ανάγκες μας (μας λείπει μάλλον η απαραίτητη μικροσυντεχνιακή νοοτροπία και η αναγκαία κενοδοξία).

γιατί θεωρούμε, ως παρατηρητές, ότι το μόνο που έχουν καταφέρει οι συμμετέχοντες σ αυτή την διαμάχη είναι να αναπαράγουν μια αέναη κουτσομπολίστικη εμπάθεια καρεκλοκένταυρων αργόσχολων, για ένα και μόνο σκοπό, την κατάκτηση των τίτλων, για το φαίνεσθαι. (Αιδώς Αργείοι)

Ο λόγος που παραβαίνουμε την απόφαση μας αυτή, σήμερα, είναι:

η πρόθεση μας να συμπράξουμε με τα υπόλοιπα βιβλιοθηκονομικά ιστολόγια σε μια προσπάθεια αφύπνισης που κάνουν (έστω και αν σε κάποια σημεία οι θέσεις μας αποκλίνουν)

ο θυμός μας για τις ετεροχρονισμένες αντιδράσεις των "θεσμικών" (βλέπε κ. Κυριακοπούλου και μέλη του Δ.Σ.), που πήραν θέση μετά την κινητοποίηση των "κακεντρεχών" βιβλιοθηκονομικών ιστολογίων βλέπε εδώ, εδώ και εδώ  

το ονομαστικό κάλεσμα από το blog “Greek Libraries in a New World”, να πάρουμε θέση, αν το συγκεκριμένο άρθρο αντιπροσωπεύει επαξίως το επάγγελμά μας.

Ωστόσο, πριν απαντήσουμε, θα κάνουμε κάποιες επισημάνσεις αναφορικά με το περί ου ο λόγος άρθρο. 

Σε ολόκληρη τη σελίδα του συγκεκριμένου άρθρου υπάρχει μια άσκοπη τεράστια φωτογραφία και δίπλα "ριγμένο" ένα συνοπτικό, κακοδομημένο, χωρίς ειρμό και φαντασία κείμενο. Αυτό, μας κάνει, τουλάχιστον, να αναρωτιόμαστε που πήγε η υπόλοιπη συνέντευξη? …λες σίγουρα κάτι λείπει, κάπου θα συνεχίζεται διάολε...(και ξεφυλλίζεις το περιοδικό μπας και πετύχεις πουθενά τη συνέχεια) (καλοπροαίρετη σκέψη ως προς την κ. Κυριακοπούλου). 

Αναρωτιόμαστε μήπως θα πρέπει να βγούμε και να κράξουμε το δημοσιογράφο, που οι ερωτήσεις του ήταν άστοχες και ρηχές, που αντιμετώπισε το θέμα του με τόση τσαπουλιά και προχειρότητα? 

Μήπως θα πρέπει να ρωτήσουμε την κα Κυριακοπούλου γιατί δεν φρόντισε όλα αυτά τα ωραία που αναφέρει στη δευτερολογία της μέσω της ιστοδελίδας της ΕΕΒΕΠ να γίνουν κατανοητά από τον εν λόγω δημοσιογράφο...? 

Η  απάντησή μας, λοιπόν, είναι όχι το συγκεκριμένο άρθρο δεν αντιπροσωπεύει σε καμιά περίπτωση μα σε καμιά περίπτωση το επάγγελμά μας.....

αλλά, όπως καταλάβατε δεν είμαστε σε θέση να κρίνουμε ποιος φταίει για αυτή της άστοχη συνέντευξη. Μόνο α-νόητα ερωτήματα μπορούμε να θέσουμε.

Το μόνο σίγουρο που έχουμε να πούμε είναι, ότι είναι κρίμα που για ακόμη μια φορά η φωνή μας δεν ακούστηκε στο ευρύ κοινό. Χάσαμε άλλη μια μικρή ομολογουμένως, ευκαιρία να αναδείξουμε το όποιο έργο προσφέρουμε και να καταρρίψουμε κάποια από τα στεγανά που κυκλώνουν το έρμο το επάγγελμα μας.  

Αλλά για αυτό είμαστε είμαστε εδώ, για αυτό "χάνουμε το χρόνο μας" με αυτό το ιστολόγιο (όπως μας έχουν πει κατά καιρούς συνάδελφοι - παλιοσειρές). Με τις όποιες δυνατότητες και δυνάμεις μας αντιπροσωπεύουμε, με το δικό μας τρόπο, το επάγγελμά μας.

Το ίδιο πιστεύουμε κάνουν και για τα υπόλοιπα βιβλιοθηκονομικά ιστολόγια.

Ας σταματήσουμε, λοιπόν, να δίνουμε τόση σημασία σε μικροπρέπειες και αποτυχημένα εγχειρήματα και ας συνεχίσουμε με ουσιαστικές πράξεις, ας καταπιαστούμε με πιο δημιουργικά πράγματα.

Αυτά.

Να είστε πάντα καλά και προσοχή στις κακοτοπιές που αναμοχλεύουν βλακείες

άλλες σχετικές αναφορές:

ιστολόγιο Βιβλιοθηκονομία & Πληροφόρηση