Άρθρο: Σπάνια κρατικά έγγραφα χάνονται λόγω ανικανότητας ή... σκοπιμότητας

"Τα αρχεία πάνε στα σκουπίδια"

άρθρο του κ. Πιμπλή Μ. στην εφημερίδα Τα Νέα 

(26-09-2011)

Οι περαστικοί από την Καραγεώργη Σερβίας μπορεί και να έχουν πετύχει φορτηγά να φορτώνουν έγγραφα του υπουργείου Οικονομικών. Δεν τα πηγαίνουν προς κατάθεση στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, τα πηγαίνουν απλώς… για πέταμα. Τα περισσότερα κόμματα είναι άγνωστο αν τηρούν αρχεία και πού. Οι υπουργοί, ενώ όλοι ξέρουμε ότι ορισμένες μέρες την εβδομάδα δέχονται ραντεβού για ρουσφέτια - τουλάχιστον, παλιότερα, αυτό γινόταν κατά κόρον- εξαφανίζουν τα σχετικά πρωτόκολλα. Ακόμα και οι πρωθυπουργοί παίρνουν τα αρχεία στο σπίτι τους μετά το πέρας της πρωθυπουργίας τους, ή τα καταθέτουν στα ιδρύματα που φέρουν το όνομά τους, όπου μάλλον τα… εκκαθαρίζουν πριν τα αποδώσουν στο κοινό.

Αλλά και η Βουλή δεν τα πάει καλύτερα. Μπορεί κανείς να βρει τα πρακτικά των συνεδριάσεών της, δεν μπορεί όμως να βρει πουθενά τα στοιχεία της μισθοδοσίας των υπαλλήλων της σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Ανικανότητα; Οχι μόνο, λέει στα «ΝΕΑ» ο πρόεδρος της Εφορείας των Γενικών Αρχείων του Κράτους, καθηγητής Μεσαιωνικής Ιστορίας Νίκος Καραπιδάκης.
 

«Πολιτικοί και κόμματα, επειδή γνωρίζουν ότι τα αρχεία είναι φοβερός έλεγχος, τα εξαφανίζουν», εξηγεί. «Τα παίρνουν σπίτι. Δεν πρόκειται για διοικητική αρρυθμία, αλλά για κανονικότατο κάταγμα στη διαφάνεια. Τρύπα στον έλεγχο των διαδικασιών. Τα ελληνικά κόμματα είναι τα μόνα στην Ευρώπη που δεν τηρούν αρχεία. Και μια χώρα στην οποία ο πολίτης δεν μπορεί να ασκήσει έλεγχο στα πεπραγμένα του κράτους και των θεσμών, έχει δημοκρατικό έλλειμμα».
 

Φυσικά, πολλά γίνονται από αμέλεια. «Αυτή υπάρχει από καταβολής ελληνικού κράτους», λέει ο Νίκος Καραπιδάκης. «Ανενεργά αρχεία τα πετάνε. Πρόσφατα έμαθα ότι ο Δήμος Πάρου πέταξε αρχεία της οθωνικής περιόδου!».
 

Επίσης υπάρχει η δαιδαλώδης γραφειοκρατία: «Η ελληνική διοίκηση είναι οριακά παραληρηματική», λέει. «Χάνει τη συνέχεια στην παρακολούθηση των φακέλων. Κάθε φορά που αλλάζει όχι μόνο κυβέρνηση αλλά και υπουργός, δημιουργούνται νέοι φάκελοι για το ίδιο θέμα, τους οποίους παρακολουθούν διαφορετικοί υπάλληλοι. Επιπλέον, επειδή πολλαπλασιάστηκε στις μέρες μας ο θεσμός των συμβούλων, υπάρχουν δύο - τρία διαφορετικά επίπεδα διοίκησης που τηρούν διαφορετικά αρχεία. Και όταν φεύγουν, τα παίρνουν μαζί. Από τους πρωθυπουργούς, μόνον ο Κ. Σημίτης τα κατέθεσε στα Γενικά Αρχεία του Κράτους».
 

Τα ιδρύματα των πρώην πρωθυπουργών έπαιρναν μάλιστα συνολικά ετήσια επιχορήγηση ύψους 1,2 εκατομμυρίων ευρώ, όταν τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, πέραν της μισθοδοσίας, επιχορηγούνται με 300.000! Αλλά οι επιχορηγήσεις αυτές σταμάτησαν πρόσφατα με απόφαση της υπουργού Παιδείας Αννας Διαμαντοπούλου.
 

Εκεί που έχουμε το σύνολο των αρχείων, προσθέτει, είναι από τη Βασιλεία και την Προεδρία της Δημοκρατίας - «με την παρένθεση του Χρ. Σαρτζετάκη που πήρε τα πρωτόκολλα μαζί του για να συγγράψει την ιστορία της προεδρίας του».
 

Ειδικά τα βασιλικά αρχεία που, σημειωτέον, κατασχέθηκαν από τη δικτατορία, είναι λεπτομερέστατα - αποτέλεσμα, προφανώς, ενός απόηχου βορειοευρωπαϊκής κουλτούρας.
 

«Εκεί υπάρχει η αλληλογραφία των βασιλέων από την παιδική τους ηλικία και αναγράφονται απίστευτες λεπτομέρειες, από το πόσο κόστισαν οι καινούριες κουρτίνες του παλατιού μέχρι το ποιος μπήκε πότε στο παλάτι και κατέδωσε ποιον».