Text Encoding Initiative (ΤΕΙ) & θεατρικά κείμενα

Η ανάπτυξη εξειδικευμένων ηλεκτρονικών προγραμμάτων (κυρίως μέσω διαδικτύου) βασίζεται σε δυο κύριους άξονες, στον εναρμονισμό με την παραδοσιακή εκδοτική παραγωγή και στην ανάπτυξη υβριδικών χαρακτηριστικών (διευρύνοντας και συνθέτοντας τα υπάρχοντα δεδομένα). Τέτοια ηλεκτρονικά προγράμματα είναι αυτά που χρησιμοποιούν τη γλώσσα Extensive Markup Language (XML). 

Ειδικότερα για το θεατρικό υλικό έχει αναπτυχθεί μια πιο εξειδικευμένη γλώσσα προγραμματισμού, το Text Encoding Initiative (ΤΕΙ). Χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη χειρόγραφα, διάφορες εκδόσεις του κειμένου, ερμηνευτικά κείμενα, υλικό παραστάσεων δημιουργείται το βασικό ηλεκτρονικό αρχείο. Επόμενο βήμα η σύνταξη και η οργάνωση των δεδομένων εκείνων ώστε να διαφανούν οι υπάρχουσες αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους. Διαμορφώνοντας μια υβριδική πυκνή βάση, στην οποία τα δεδομένα συνδέονται το ένα με το άλλο με περίπλοκους τρόπους.  

Η δομή οργάνωσης απομακρύνεται από τις αυστηρές ιεραρχίες, που στηρίζονται σε ένα κεντρικό πυρήνα, καθώς και από τη λογική του στατικού ψηφιακού υλικού, το οποίο έχει την δυνατότητα της προσθήκης, όχι όμως και εκείνη της αναδιοργάνωσης του υλικού. Η θεωρία του Hypertext βασίζεται σε αυτό που ονομάζεται rhyzomatic. Ο όρος προέρχεται ετυμολογικά από τη δομή της μπλεγμένης ρίζας. Παραπέμποντας στην σύνθετη και απρόβλεπτη σύσταση της οργάνωσης των δεδομένων, που προέρχονται από ένα αόριστο αριθμό πυρήνων (κέντρων). Με τον όρο πυρήνας αναφερόμαστε στο κείμενο, στα δεδομένα, τα οποία έχουν διαμορφωθεί με συγκεκριμένο τρόπο, ώστε να υπάρχει η απαιτούμενη ομοιομορφία. Ομοιομορφία που προσανατολίζεται στην εξάλειψη προβλημάτων όπως: τυπογραφικά λάθη, συσχετισμός τυπωμένων πηγών με χειρόγραφες πηγές κ.α. Συγκεκριμένα αναφορικά με τις εκδόσεις θεατρικών έργων απαιτείται προσεκτική επεξεργασία, λόγω της πολυμορφίας της δομής του εκάστοτε έργου (που τροποποιείται από έκδοση σε έκδοση). 

Υπάρχουν τα διαλογικά μέρη, η ένδειξη για το ποιο πρόσωπο μιλάει, περιγραφές χώρων, σκηνικές οδηγίες, άλλες σημειώσεις. Εξαιτίας των ειδικών κειμενικών και υλικών απαιτήσεων των θεατρικών έργων σχεδιάστηκαν συγκεκριμένα προγράμματα κωδικοποίησης των κειμένων αυτών. Κωδικοποιούνται λοιπόν με λεκτικό πρόθεμα -ετικέτα ο ομιλητής (sp) και το περιεχόμενο της ομιλίας (lg). Παρέχοντας τη δυνατότητα αλλαγής του προθέματος, για να διαφανεί η όποια διαφοροποίηση, στην εξέλιξη του έργου. Επιπλέον είναι εφικτή να αλλάξει το περιεχόμενο που κωδικοποιείται μέσα σε μια ετικέτα ακόμα κι αν ο ομιλητής παραμείνει σταθερός. Η εφαρμογή αυτή της σταθεράς επιτρέπει να διαφανούν γλωσσικές πτυχές ενός χαρακτήρα (ομιλητή) στο σύνολο κάποιο έργων (όχι σε ένα μεμονωμένο ), π.χ. ο ρόλος του Sir John Falstaff τον συναντάμε και στις «Εύθυμες κυράδες του Ουίντσορ» και σto Ερρίκος ο 4ος.  

Από κει και πέρα η κωδικοποίηση καθορίζεται και από άλλα δομικά στοιχεία του εκάστοτε έργο, όπως αν είναι:  
* σε πεζό λόγο ή σε στίχο, σε ποιητική δομή.  
* σε πολυπρόσωπες σκηνές όπου οι ομιλητές μοιράζονται ένα στίχο
* στη διατήρηση στοιχείων της έντυπης έκδοσης π.χ. στον τρόπο που δηλώνεται ο ομιλητής. Άλλες ετικέτες που μπορούν να δημιουργηθούν είναι η σκηνική (sc), που περιλαμβάνει τις σκηνικές οδηγίες και η ετικέτα κίνηση, όπου δηλώνεται η πραγματική κίνηση (act) των χαρακτήρων πάνω στη σκηνή. Η ετικέτα αυτή λειτουργεί ως συμπλήρωμα στην σκηνική. Τα χαρακτηριστικά αυτά ομαδοποιούνται παρέχοντας το απαραίτητο δομικό πλαίσιο, με τη χρήση:  
* αριθμημένων «div» στοιχείων
* τύπο και
* «n» ιδιότητες. Τα θεατρικά έργα συνήθως είναι οριζόντια δομημένα, με διάλογους, τραγούδια, σχόλια, οδηγίες. Σπανιότερα έχουν κάθετη δομή. Συχνά, λοιπόν δημιουργείται το πρόβλημα των πολλαπλών ιεραρχιών π.χ. όταν υπάρχουν πολύπλοκα γλωσσικά σχήμα που επικαλύπτονται. Συγκεκριμένα η ύπαρξη ταυτόχρονης ομιλίας και δράσης, όπου κάθε συστατικό λαμβάνει μια μοναδική ταυτότητα. Το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίζεται με την ανάπτυξη ενός πλέγματος δεικτών και των ετικετών ή με την σύνδεση των στοιχείων με προσδιοριστικές κλίμακες.

Η προσπάθεια ανάπτυξης της ΤΕΙ αλλά και ευρύτερα της XML προσανατολίζεται στην ανάγκη να διατηρηθεί όσο το δυνατόν περισσότερο το σύνολο των δεδομένων των έργων, ενώ συγχρόνως να είναι εφικτή η ελεύθερη και ακριβής σύνδεση μεταξύ τους.

Λέσχες Ανάγνωσης

Διαβάζουμε Μαζί

πηγή: περιοδικό Ηριδανός

Μέχρι πριν λίγους μήνες η ανάγνωση ήταν σαν το σεξ: δεν την κάναμε δημόσια αλλά απομονωμένα -όπως έλεγε με χιούμορ η συγγραφέας Σοφία Νικολαϊδου. Ευτυχώς όμως τα ήθη αλλάζουν και η δημόσια ανάγνωση που ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής σε άλλες εποχές, επέστρεψε από την πίσω πόρτα με τις Λέσχες Ανάγνωσης. Αν θέλετε να μοιραστείτε τα ενδιαφέροντά σας και να κάνετε νέους φίλους μπορείτε κι εσείς να οργανώσετε τη δική σας Λέσχη Ανάγνωσης. Δεν χρειάζεται να είστε διανοούμενος, συγγραφέας ή εκδότης. Κι επειδή οι περισσότεροι ταυτίζουμε λανθασμένα το βιβλίο με τη λογοτεχνία, ας θυμηθούμε ότι για κάθε καλλιτεχνική δραστηριότητα ή χόμπι, μπορούμε να βρούμε μια καλή έκδοση.

Τα θέματα συζήτησης σε μια λέσχη ανάγνωσης είναι απεριόριστα και το βιβλίο αποτελεί απλώς την αφορμή: η μουσική, η φιλοσοφία, η πολιτική, το αστυνομικό μυθιστόρημα, η ψυχολογία, η μαγειρική, η ζωγραφική, το θέατρο, η ποίηση, τα μαθηματικά, ο κινηματογράφος, η ταξιδιωτική λογοτεχνία, η οικολογία και οτιδήποτε άλλο φανταστείτε μπορεί να αποτελέσει το συνεκτικό κρίκο της ομάδας σας.

Οι Λέσχες Ανάγνωσης είναι ένας θεσμός που ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου πριν ένα χρόνο περίπου κι έχει εξαπλωθεί σε όλη την Ελλάδα. Αυτή τη στιγμή λειτουργούν 126 Λέσχες, αριθμός συνεχώς αυξανόμενος. Ξεχωριστά θα πρέπει να υπολογίσουμε και τις 140 Μαθηματικές Λέσχες Ανάγνωσης που ξεκίνησαν το 2005 στα ελληνικά σχολεία με πρωτοβουλία της μη κερδοσκοπικής ομάδας «Θαλής και φίλοι».......................

Εργαλεία Επεξεργασίας και Οργάνωσης Υλικού

Παρακάτω επιχειρείτε μια προσπάθεια παρουσίασης των εργαλείων εκείνων, που έχουν σημαίνον ρόλο στην εξέλιξη της σύγχρονης βιβλιοθηκονομικής πραγματικότητας. Συγκεκριμένα γίνεται αναφορά στα: MARC - MARC XML, SGML: Standard Generalized Markup Language, XML – eXtensible Markup Language, ISBD(ER): International Standard Bibliographic Description for electronic resources, RDA: Resource Description and Access, FRBR: Functional Requirements for Bibliographic Records, Dublin Core, MODS:Metadata Object Description Schema, EAD: Encoding Archive Description, TEI: Text Encoding Initiative, VRA: Visual Resources Association, CDWA: Categories for the Description of Works of Art, CIMI: Consortium for the computer interchange of museum, SPECTRUM: Standard Procedures for Collections Recording Used in Museums, CIDOC, MIX: Metadata for images, LOM. Learning Object Metadata, OLAC: Open Language Archives Community Metadata, FGDC: Federal Geographical Data Committee, GILS: U.S. Government Information Locator Service, e-GMS: UK e-Government Metadata Standard, ONIX: Guidelines for ONline Information eXchange, Ταξονομίες, Οντολογίες, MADS: Metadata Authority Description Schema, FRAR: Functional Requirements for Authority Records, Ζ39.50, SRW/U: Search and Retrieve Web/URL Service, DOI: Digital Object Identifier, CrossRef, OpenURL, METS: Metadata Encoding and transmission standard, OAIS: Open Archival Information System, PREMIS, RDF: Resource Description Framework, Warwick Framework, ISO, NISO  

Η εμφάνιση και η εδραίωση του Διαδικτύου έφερε ριζικές αλλαγές και ανακατατάξεις τόσο στην επιστημονική κοινότητα όσο και στην κοινωνία γενικότερα. Το ψηφιακό περιβάλλον έχει διεισδύσει πλέον σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας και διαμορφώνει ένα νέο πλαίσιο δράσης. Ο χώρος της πληροφόρησης δεν έμεινε ανεπηρέαστος από αυτό το γενικό κλίμα αλλαγών. Αντιθέτως, διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αξιοποίηση του νέου υλικού που παράγεται και διακινείται μέσω του Διαδικτύου. Αυτό γίνεται με την την προσαρμογή των παλιών εργαλείων και την ανάπτυξη νέων για την επεξεργασία και την οργάνωση του ψηφιακού υλικόυ. 

Τα νέα εργαλεία βασίζονται στα ήδη υπάρχοντα, αξιοποιούν την προηγούμενη ερμπειρία και τεχνογνωσία, παράλληλα όμως στοχεύουν στο να ικανοποιήσουν άλλες ανάγκες και απαιτήσεις. Προς το παρόν το περιβάλλον της πληροφόρησης φαίνεται να διατηρεί μια υβριδική μορφή. Παρόλο δηλαδή που υπάρχει ραγδαία αύξηση του ψηφιακού υλικού και μεγάλη διείσδυση του Διαδικτύου στην κοινωνική ζωή, το συμβατικό υλικό δε φαίνεται να υποχωρεί. Απεναντίας, συνεχίζει να διεκδικεί δυναμικά μια θέση στο χώρο της πληροφόρησης κι αυτό δεν προβλέπεται να αλλάξει για τις επόμενες τουλάχιστον δεκαετίες. Έτσι, τα παλιά και τα νέα εργαλεία αναπτύσσονται και χρησιμοποιούνται παράλληλα, αλληλοσυμπληρώνονται και επηρεάζονται αμφίδρομα. Το γεγονός αυτό δημιουργεί επιπλέον προβλήματα για το χώρο της πληροφόρησης αφού θα πρέπει να γίνει συνετή διαχείριση του υβριδικού αυτού περιβάλλοντος με στόχο τη διατήρηση της ισορροπίας. 

Προκύπτουν θέματα όπως το κατά πόσο είναι σκόπιμο και εφικτό να επιμείνουν οι επαγγελματίες του χώρου στον παραδοσιακό τρόπο επεξεργασίας του υλικού, ή πόσο κοστίζει και αν είναι απαραίτητη η επανεκπαίδευση του προσωπικού των βιβλιοθηκών..... το πλήρες κείμενο εδώ

Εκποίηση Βιβλίων & Παζάρι Βιβλίων

Δυο διαφορετικές εκθέσεις διοργανώνονται στην Πλατεία Κλαυθμώνος, με κοινό άξονα την δυνατότητα αγοράς βιβλίων σε πολύ χαμηλές τιμές. Αξίζει να τις επισκευτούμε, μονάχα προσοχή στις τσάντες και το πορτοφόρια μας, έχουν σημειωθεί αρκετά κρούσματα κλοπών τα προηγούμενα χρόνια. 

Αναλυτικά: Το Επαγγελματικο Σωματείο Εκδοτών & Βιβλιοπωλών Ελλάδος διοργανώνει εκποίηση βιβλίων, από τις 16-01 έως τις 25-01, στην Πλατεία Κλαυθμώνος. θα λειτουργεί καθημερινά από τις 10 π.μ. έως τις 10 μ.μ. Στην εκποίηση θα διατεθούν εκδόσεις παλαιότερων ετών με έκπτωση 70%. Γεγονός που δίνει την δυνατότητα στο αναγνωστικό κοινό να προμηθευτεί βιβλία σε πολύ πολύ χαμιλές τιμές. Στην εκποίηση βιβλίου οι δημόσιες και οι ιδιωτικές βιβλιοθήκες μπορούν να αγοράσουν εκδόσεις ξοδεύοντας το ένα τρίτο μονο του προϋπολογισμού που θα ξόδευαν κανονικά. Το Επαγγελματικό Σωματείο Εκδοτών & Βιβλιοπωλών Ελλάδος, που διοργανώνει την εκποίηση, βρίσκεται ήδη σε συνεννόηση με το γραφείο του δημάρχου Αθηναίων, προκειμένου να προσφέρει έναν μεγάλο αριθμό βιβλίων σε μια βιβλιοθήκη Λέσχης Φιλίας και σε έναν παιδικό σταθμό του Δήμου Αθηνών. Η εκποίηση θα στεγαστεί σε μια τέντα 650 τετραγωνικών μέτρων, θερμαινόμενη, και θα φιλοξενήσει σε πάγκους περίπου 150.000 βιβλία κάθε κατηγορίας. 

Ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου διοργανώνει το καθιερωμένο παζάρι βιβλίων, 14ο τον αριθμό, στην Πλατεία Κλαυθμώνος, από τις 06-02 έως τις 15-02. θα λειτουργεί καθημερινά από τις 10 π.μ. έως τις 9.45 μ.μ. Για μια ακόμα φορά το σύνθημα είναι "Υιοθετήστε ένα βιβλίο για να μην πολτοποιηθεί".

Δημοτική Βιβλιοθήκη Νέας Υόρκης

Η Δημοτική Βιβλιοθήκη της ΝΥ παρέχει ελεύθερη και ανοιχτή πρόσβαση σε 640.000 ψηφιακά τεκμήρια, που ανήκουν στις διάφορες συλλογές της Βιβλιοθήκης. Το υλικό που μπορεί κάποιος να αναζητήσει είναι ιστορικοί χάρτες, παλιές αφίσες και φωτογραφίες, χειρόγραφα, σπάνιες εκτυπώσεις κ.α., σε μια σειρά από πολυθεματικές κατηγορίες, π.χ. ιστορία, λογοτεχνία, τέχνες, φύση, τεχνολογία, αρχιτεκτονική, γεωγραφία, μηχανική, γραφικές τέχνες κ.α.
 
Η αναζήτηση μπορεί να γίνει μέσω της σχετικής φόρμας, με απλής αναζήτηση μιας λέξης κλειδί είτε μέσω σύνθετης αναζήτησης με τελεστές και συνδυασμό λέξεων κλειδιών, θεματικών πεδίων και ημερομηνίας. Επιπλέον υπάρχει η δυνατότητα αναζήτησης μέσω αλφαβητικού θεματικού ή ονομαστικού ευρετηρίου, καθώς και ανά Συλλογή.

Η ανάκτηση των αποτελεσμάτων είναι ακριβής και πραγματοποιείται σε σύντομα χρονικά διαστήματα. Κατά την προβολή των τεκμηρίων παρέχονται πλήρη βιβλιογραφικά στοιχεία, αλλά και τα εργαλεία εκείνα που επιτρέπουν στο χρήστη να επεξεργαστεί - να καθορίσει την προβολή, σύμφωνα με τις ανάγκες και τα κριτήρια του.  

Η Ψηφιακή Συλλογή της Δημοτικής Βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης στηρίχθηκε στη χρήση ανοιχτού λογισμικού. Οι εικόνες αποθηκεύονται σε ένα δικτυακό server, χωρητικότητας 57 Terabyte. Δεδομένα και εικόνες ιεραρχούνται σε βάση δεδομένων Oracle. Επιπλέον χρησιμοποιείται η γλώσσα XML, σε συνδυασμό με την ανοιχτού λογισμικού, μηχανή αναζήτησης Lucene. Τέλος για τη διαδυκτιακή προβολή των δεδομένων έγινε χρήση του application server ColdFusion.

Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κύπρου: Αρχιτεκτονική

Άρθρο του περιοδικού Αρχιτεκτονικά Θέματα, στο τεύχος 41/2007 αρχιτέκτων έργου: Papy P. Η βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Κύπρου καταλαμβάνει το βόρειο-ανατολικό τμήμα της πανεπιστημιούπολης Αθαλάσσα. Η βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Κύπρου είναι ένα υβρίδιο μεταξύ φυσικού τοπίου και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος. Τα φυτά, θάμνοι και δέντρα που περιβάλλουν το κτίριο, έχουν διαλεχθεί με μεγάλη προσοχή από τη χλωρίδα του νησιού. δείτε αναλυτικά το αφιέρωμα, κάνοντας κλικ πάνω στις παρακάτω εικόνες.

Σελιδοδείκτης του μήνα

Καλή και δημιουργική χρονιά youngcitizens


 

The end

Αναδημοσιεύουμε στα αγγλικά, απόσπασμα του πολυσέλιδου άρθρου του κ. Boris Kachka στο περιοδικό New York Magazine, με τίτλο "The End". Ένα άρθρο που αναφέρεται στο μέλλον την εκδοτικής βιομηχανίας, που οσμίζεται τον αέρα της αλλαγής στον χώρο του βιβλίου, αλλά και γενικότερα των δημοσιεύσεων - εκδόσεων. Εποχές για χαμαιλέοντες; Μπορεί, ο χρόνος θα σταθεί αδιάψευστος μάρτυρας, προς το παρόν υποθέσεις κάνουμε, ερμηνεύουμε τα σημάδια. Όμως οι εκδότες, οι συγγραφείς, οι βιβλιοθήκες και όσοι άλλοι εμπλέκονται με το χώρο του βιβλίου καλούνται να μαντέψουν, να υιοθετήσουν, να απορρίψουν, αλλά το κυριότερο να εξελιχθούν.

The End by Boris Kachka

Will thw Kindle be the ipod of books? Publishers have been burned by e-book hype before. A few years back, analysts were predicting we’d all be reading novels on our Palm Pilots. Barnes & Noble even began selling e-books. Though it doesn’t quite look the part, Bezos’s chunky retro Kindle is the closest so far to being the iPod of books. In mid-August, a Citigroup analyst doubled his estimate for this year’s sales of the readers—to almost 400,000. Why weren’t publishers elated? What’s wrong with a company that returns only 10 percent of the books it buys and might eventually eliminate the cost of print production? Well, it doesn’t help that Amazon, which has been on an intense buying spree (print-on-demanders BookSurge; book networking site Shelfari), lists publishers as its competitors in SEC filings. 

Editors and retailers alike fear that it’s bent on building a vertical publishing business—from acquisition to your doorstep—with not a single middleman in sight. No HarperCollins, no Borders, no printing press. Amazon has begun to do end runs around bookstores with small presses. Two new bios from Lyons Press, about Michelle Obama and Cindy McCain, are going straight-to-Kindle long before publication. Amazon, in short, plays hardball. When Hachette Livre UK couldn’t come to terms over Amazon’s U.K. payments, Amazon removed the BUY NEW button from its listings for the company’s key books. Hachette’s CEO responded with an open letter, saying, “Amazon seems each year to go from one publisher to another making increasing demands in order to achieve richer terms at our expense and sometimes at yours.” The ultimate fear is that the Kindle could be a Trojan horse. Right now, Amazon is making little or nothing on Kindle books. Lay down your $359 and you can get most books for $9.99. Publishers list that same Kindle version for about $17.99, though, and—as with all retailers—charge Amazon roughly half that price for it. Which means that Amazon keeps only a dollar on each book, while the publishers make $9. But Amazon may be offering a sweet deal now in order to undercut publishers later. If their low, low prices succeed in making e-books the dominant medium, they can pay publishers whatever they want. “The concern is they want to corner the market,” explains one books executive, and then force publishers to accept a genuine 50 percent discount. “If they took over as little as 10 to 20 percent of the market,” says an agent, “publishers simply would not be able to exist.” “We’re an industry more willing to watch the boat sink than rock it a wee bit.” 

ONE FRUSTRATED PUBLISHER 
While many in publishing wait in their bunkers, HarperStudio and a few others forge ahead. Back in February, Bob Miller and Jane Friedman met at the bar of the Omni Berkshire hotel for one of their freewheeling chats. “How would you do it differently if you could start all over again,” she asked him. He said he’d try to reduce advances and returns, put out only a few books, and focus on cheap Internet marketing. “Why don’t you do that?” she asked, and within a week they had a deal. Miller has worked out separate contracts, co-op and all, with booksellers and authors—capping advances at $100,000 and reducing returns. Their list now includes not just 50 Cent but Michael Eisner, his former boss at Hyperion; John Lithgow (a memoir); and Isabella Rossellini adapting her short-film series on bug sex. 

All these authors will contribute to their own pre-publication marketing. Miller doesn’t wait for agent submissions, instead accosting writers at conferences, telling them how much more a writer can make under 50-50 profit-sharing. He’s even throwing in something literary, 22 previously unpublished stories by Mark Twain, who, Miller points out, ran a profit-sharing publisher that made a killing on Ulysses S. Grant’s memoirs. “If he were alive, this is exactly the deal he’d want,” Miller says brightly. 

Other industry folk, while supportive, note that precious few writers—except those with trust funds—would forgo advances, and that it generally works best for those who have a pre-existing fan base that will gobble up their books. As for Miller’s other key ingredients, profit-sharing is not a new concept, and online marketing is catching on everywhere. If there’s anything Miller shares with the departed Friedman, it’s a knack for making restructuring look like revolution. But in a business as illogical as publishing, maybe it is. One indie publisher has been pitching an imprint around town that would go beyond what Miller’s doing—expanding into print-on-demand, online subscriptions, maybe even a “salon” for loyal readers. He envisions a transitional period of print-on-demand, then an era in which most books will be produced electronically for next to nothing, while high-priced, creatively designed hardcovers become “the limited-edition vinyl of the future.” “I think they know it’s right,” the publisher says of the executives he’s wooing, “but they don’t want to disrupt the internal equilibrium. I’m like the guy all the girls want to be friends with but won’t hop into bed with.” Nearly all of these new ideas already exist in some form or another at independents like Dave Eggers’s brainchild, McSweeney’s. But can they survive inside a corporate, blockbuster-bound culture? “You can’t turn a camel into an alligator,” says longtime agent and former Grove editor Ira Silverberg. “I’d rather we have several soft years when investors get out and people who care about the values in the business reinvest.” But going back in time isn’t an option. 

A hundred Bennett Cerfs wouldn’t save the current publishing model—not without a hundred Bob Millers puzzling out the way forward, unhampered by fear or complacency. The kind of targeted, curated lists editors would love to publish will work even better in an electronic, niche-driven world, if only the innovators can get them there. Those owners who are genuinely interested in the industry’s long-term survival would do well to hire scrappy entrepreneurs at every level, people who think like underdogs. It’ll be rough going in the meantime; some publishers will transform, some will muddle through, some will die. And there will, no doubt, be a lot of editors for whom even this diminished era will look like the last great golden age, when some writers were paid in the millions, some of their books produced in the millions, and more than half of those books actually sold. Book publishing is still a big-league business, and that’s a hard thing to let go of. “There’s something terrible,” says an editor at a prestigious imprint, “about admitting that you’re not a mass medium.” το πλήρες άρθρο εδώ

Ο ρόλος των Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών στην Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση

Η δυνατότητα συλλογής και αποθήκευσης δεδομένων από πολύ διαφορετικές πηγές συνεχώς αυξάνεται. Η τεχνολογία των υπολογιστών και, ειδικότερα, των επικοινωνιών και της πληροφορικής προσδίδει επαναστατικές διαστάσεις στο θέμα της συλλογής, διαχείρισης και αποθήκευσης της πληροφορίας, αλλά και στη διάθεσή της. Η ταχύτητα και αποδοτικότητα των ηλεκτρονικών συστημάτων συλλογής και μετάδοσης ή μεταφοράς της πληροφορίας με το συνδυασμό των γεωγραφικών συστημάτων πληροφοριών οδηγούν τη διοίκηση και τους πολίτες να αναπτύσσουν νέες αντιλήψεις σε ότι αφορά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις στη χρήση της πληροφορίας αλλά και στην αναπαράσταση και στο συνδυασμό της με άλλα τελείως διαφορετικά δεδομένα διαφορετικών πηγών εύκολα, γρήγορα και αποτελεσματικά. 

Αυτές οι δυνατότητες επηρεάζουν τις δραστηριότητες όλου του μηχανισμού της διοίκησης και του τρόπου παροχής υπηρεσιών προ τους πολίτες. Αλλάζουν τα πάντα από την ταχύτητα διεκπεραίωσης μιας υπόθεσης έως τη διαχείριση των κινδύνων. Στη διαχείριση των πληροφοριών στο χώρο της διοίκησης από το τοπικό μέχρι το εθνικό επίπεδο καθοριστικός είναι ο ρόλος των γεωγραφικών συστημάτων πληροφοριών. Τα γεωγραφικά συστήματα πληροφοριών είναι πλέον ο χάρτης της εποχής της τεχνολογίας. Παρακάτω θα προσπαθήσουμε να προσδιορίσουμε τις έννοιες της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και των γεωγραφικών συστημάτων πληροφοριών. Η διερεύνηση εστιάζει στη δυναμική αυτών των εργαλείων και τα πλεονεκτήματά τους για την αξιοποίησή τους από τον κρατικό μηχανισμό σε κάθε τομέα. το πλήρες κείμενο εδώ